Powód Szkło z nadrukiem sitodrukowym może uzyskać wysokie właściwości wytrzymałościowe i zabezpieczające, wynika głównie z kluczowego ogniwa w procesie produkcyjnym – obróbki cieplnej w wysokiej temperaturze. Ten etap procesu to nie tylko prosta obróbka cieplna szkła, ale szereg złożonych procesów, które są precyzyjnie zaprojektowane i ściśle kontrolowane.
Najpierw przyjrzyjmy się podstawowym zasadom hartowania termicznego w wysokiej temperaturze. Jako amorficzny materiał nieorganiczny, właściwości fizyczne szkła zmieniają się znacząco pod wpływem zmian temperatury. Kiedy szkło zostaje podgrzane do temperatury bliskiej, ale niższej od temperatury mięknienia, jego wewnętrzna struktura zaczyna się zmieniać, połączenia między cząsteczkami stają się ściślejsze, a na powierzchni szkła zaczyna tworzyć się warstwa naprężeń ściskających. Tworzenie się tej warstwy naprężeń ściskających wynika z różnicy współczynnika rozszerzalności pomiędzy powierzchnią a wnętrzem szkła podczas procesu nagrzewania. W efekcie podczas późniejszego szybkiego chłodzenia powierzchnia zostaje ściśnięta, a wnętrze ulega relatywnemu rozszerzeniu, tworząc w ten sposób stan rozkładu naprężeń wewnętrznych i zewnętrznych. .
Ten stan rozkładu naprężeń jest sprytnie wykorzystywany podczas procesu hartowania termicznego w wysokiej temperaturze szkła drukowanego metodą sitodruku. Dzięki precyzyjnej kontroli parametrów ogrzewania i chłodzenia, takich jak temperatura, czas i szybkość chłodzenia, na powierzchni szkła można utworzyć jednolitą i stabilną warstwę naprężeń ściskających, zachowując jednocześnie wewnątrz określony stan naprężeń rozciągających. Taki rozkład naprężeń nie tylko znacznie poprawia wytrzymałość szkła na zginanie i udarność, ale także umożliwia skuteczniejsze rozpraszanie i pochłanianie energii przez szkło pod wpływem sił zewnętrznych, co znacznie zmniejsza ryzyko pęknięcia.
Ponadto obróbka termiczna w wysokiej temperaturze może również utwardzać i chronić wzory wykonane metodą sitodruku. Podczas procesu ogrzewania żywica i inne składniki atramentu reagują chemicznie, tworząc silne wiązanie z powierzchnią szkła, zapewniając trwałość i stabilność wzoru. Jednocześnie obróbka wysoką temperaturą może również usunąć resztkowe substancje lotne z atramentu, co jeszcze bardziej poprawia przejrzystość i jakość wzoru.
Obróbka cieplna w wysokiej temperaturze ma rygorystyczne wymagania dotyczące rodzaju szkła i właściwości atramentu. Różne rodzaje szkła mają różne temperatury mięknienia i współczynniki rozszerzalności, dlatego należy dobrać odpowiednie temperatury ogrzewania i szybkości chłodzenia. Podobnie odporność temperaturowa i stabilność chemiczna atramentu są również jednym z kluczowych czynników wpływających na efekt hartowania termicznego w wysokiej temperaturze. Dlatego też w rzeczywistym procesie produkcyjnym należy kompleksowo uwzględnić wiele czynników, takich jak rodzaj szkła, właściwości atramentu i wymagania produktu, aby zapewnić oczekiwane rezultaty dzięki obróbce cieplnej w wysokiej temperaturze.
Obróbka cieplna w wysokiej temperaturze jest jednym z kluczowych etapów w przypadku szkła z sitodrukiem, umożliwiającego uzyskanie wysokiej wytrzymałości i właściwości ochronnych. Precyzyjnie kontrolując parametry ogrzewania i chłodzenia, na powierzchni szkła można utworzyć jednolitą i stabilną warstwę naprężeń ściskających, poprawiając w ten sposób jego wytrzymałość na zginanie i odporność na uderzenia. Jednocześnie obróbka termiczna w wysokiej temperaturze może również zestalić i chronić wzory wykonane metodą sitodruku, dodatkowo poprawiając jakość i stabilność produktu.
